Samaipata
Door: Hermanas gemelas
Blijf op de hoogte en volg Lisa en Grietsje
08 November 2007 | Bolivia, Sucre
Hallo Iedereeeeeeeen!!!
We wouden al eerder weer wat van ons laten horen maar het kwam er steeds maar niet van! Ondertussen hebben we al weer heel wat meegemaakt. We zijn er een weekje tussen uit geweest om te genieten van het prachtige indrukwekkende Bolivia. Dit land is zo divers...alle denkbare landschappen en klimaten kun je hier vinden.
Afgelopen week zijn we naar Samaipata afgereisd. Een schattig dorpje ongeveer 14 uur met de bus. Daar kwamen we om 3 uur s´nachts aan, tsja en wat doen je dan... toch maar een hostel proberen te vinden en gelukkig lukte dat. Super vriendelijke mensen daar. Wie wordt er nou vrolijk van als twee touristen om 3 uur sáchts aanbellen voor een bed. Nou daar wel hoor!
Die dag daarop zijn we per voet naar de oude Incaruines (El fuerte)gegaan. Onwijs gave wandeling en met adembenemende uitzichten. Boven aangekomen bleek de wandeling zeker de moeite waard. Een stuk of 10 goed bewaarde tempels, huizen, pleinen en tekeningen. Eigenlijk een geheel dorp!
De dag daarop hebben hebben we een vulcaanmeer en watervallen bezocht. De omgeving daar echt paradijselijk! Vlakbij waren ze ook al een soort resort aan het bouwen. Zag er prachtig uit maar waarschijnlijk heeft de gemiddelde boliviaan niet eens geld genoeg om naar binnen te mogen kijken.
We waren eigenlijk naar Samaipata gegaan om daar een tour in de Jungle ( eigenlijk de subtropen) te maken. En dat hebben we gedaan! Hoewel het echt heel erg zwaar was en er verschillende ¨ik kan (echt) niet meer´ momenten waren hebben we ontzettend genoten van deze voor ons tot nog toe onbekende omgeving. We hebben de eerste dag in iedergeval 7 uur gelopen (en geklautert/gestruikeld/geklommen) S´nacht lekker beroerd geslapen in een tentje op de harde grond. S´ochtends lekker ons opgefrist in het riviertje en daarna een superkoolhydraatontbijt naar binnengewerkt, en vrolijk begonnen aan de (volgens de gidsen) nog zwaardere terugtocht. Eigenlijk is dit terrein alleen geschikt voor berggeiten, maar ja, je moet toch terug! We hebben onze grenzen verlegd, goed om te weten dat je lichaam eigenlijk veel meer kan dan je denkt!
We hebben genoten van intensiteit en het zien van bijzondere vogels, apen, slangen en enge insecten. Wilde limoen- en sinaasappelbomen, orchideën en hallucinerende planten (mmmm!)
Later die week zijn we naar Vallegrande gereist. Dit dorp staat bekend om Che Guervarra, hier is hij vermoord en uiteindelijk begraven. Voor ons was het een bekend gezicht maar wie dit nu precies was en de connectie met Bolivia daarvoor moesten we toch even de Footprint op na slaan! Een interessante en indrukwekkende geschiedenisles!
Touristvriendelijk was het geheel niet, we moesten slapen is het meest ranzige hostel (incl bedvlooien en schimmel) en een kop koffie was er in het hele Vallegrande niet te krijgen! Jammer, ze doen hun best maar weten gewoon niet hoe ze touristen moeten trekken.
Ons terugreis naar Sucre was erg spannend en vermoeiend! We hebben 7 uur lang op een hete moter voor in de bus gezeten. KU**** de uren kropen voorbij en de adrenaline gierde door het lichaam. Je wilt neit weten (maar interessant is het wel) hoe de buschauffeur de 15 uur durende rit op onverharde weg doorkomt. Kilo´s cocabladeren gaan erdoorheen en elk kwartier houden ze een één of ander vaag ritueel voor een behouden vaart.
Ondertussen zijn we weer druk bij Nañta aan de slag. We zijn bijna klaar met de boekenlijst (soort bib) en we zijn computerlessen aan het geven. OOk de tandartsbezoeken en het CIOS (gezondheidsproject) gaat door. Het motiveren is vooral belangrijk. Ons creative ei kunnen we kwijt met armbandjes maken en artesania.
Lieve lieve luitjes in Nederland, beetje afgezaagd maar natuurlijk missen we jullie en missen we nu al de pepernoten en speculaas. Maar het is nog niet genoeg om terug te komen!
Foto´s volgen, deze comp heeft er vandaag geen zin in ( en wij ook niet meer!)
*****Knuffels van ons******
Sensaties:
* Bij ¨het feest van de doden¨gaat iedereen masaal naar het kerkhof om daar lievelingseten en bloemen te geven aan de overleden
* Het grootste biljet dat hier uit de muur is ... 10 Euro!
*Ook de Lonely Planet heeft het wel eens mis.. bijv dorpjes die ondertussen uitgestorven blijken te zijn!
*Gestenigd worden door een boze plattelander die ons kwalijk neemt dat we ons afspraak willen nakomen ( nou jaaa)
*De dochter van je vroegere huisarts tegenkomen!
* Pakketjes opgestuurd krijgen (superbedankt!), zelf ophalen en toch moeten betalen!!! (t´is maar 25 cent hoor)
* Frietjes in jus.... gadverdamme
* Een schattige maar pitbull trekjes vertonende parkiet (Lisa had Grietjes nog gewaarschuwd maar het was te laat...)
We wouden al eerder weer wat van ons laten horen maar het kwam er steeds maar niet van! Ondertussen hebben we al weer heel wat meegemaakt. We zijn er een weekje tussen uit geweest om te genieten van het prachtige indrukwekkende Bolivia. Dit land is zo divers...alle denkbare landschappen en klimaten kun je hier vinden.
Afgelopen week zijn we naar Samaipata afgereisd. Een schattig dorpje ongeveer 14 uur met de bus. Daar kwamen we om 3 uur s´nachts aan, tsja en wat doen je dan... toch maar een hostel proberen te vinden en gelukkig lukte dat. Super vriendelijke mensen daar. Wie wordt er nou vrolijk van als twee touristen om 3 uur sáchts aanbellen voor een bed. Nou daar wel hoor!
Die dag daarop zijn we per voet naar de oude Incaruines (El fuerte)gegaan. Onwijs gave wandeling en met adembenemende uitzichten. Boven aangekomen bleek de wandeling zeker de moeite waard. Een stuk of 10 goed bewaarde tempels, huizen, pleinen en tekeningen. Eigenlijk een geheel dorp!
De dag daarop hebben hebben we een vulcaanmeer en watervallen bezocht. De omgeving daar echt paradijselijk! Vlakbij waren ze ook al een soort resort aan het bouwen. Zag er prachtig uit maar waarschijnlijk heeft de gemiddelde boliviaan niet eens geld genoeg om naar binnen te mogen kijken.
We waren eigenlijk naar Samaipata gegaan om daar een tour in de Jungle ( eigenlijk de subtropen) te maken. En dat hebben we gedaan! Hoewel het echt heel erg zwaar was en er verschillende ¨ik kan (echt) niet meer´ momenten waren hebben we ontzettend genoten van deze voor ons tot nog toe onbekende omgeving. We hebben de eerste dag in iedergeval 7 uur gelopen (en geklautert/gestruikeld/geklommen) S´nacht lekker beroerd geslapen in een tentje op de harde grond. S´ochtends lekker ons opgefrist in het riviertje en daarna een superkoolhydraatontbijt naar binnengewerkt, en vrolijk begonnen aan de (volgens de gidsen) nog zwaardere terugtocht. Eigenlijk is dit terrein alleen geschikt voor berggeiten, maar ja, je moet toch terug! We hebben onze grenzen verlegd, goed om te weten dat je lichaam eigenlijk veel meer kan dan je denkt!
We hebben genoten van intensiteit en het zien van bijzondere vogels, apen, slangen en enge insecten. Wilde limoen- en sinaasappelbomen, orchideën en hallucinerende planten (mmmm!)
Later die week zijn we naar Vallegrande gereist. Dit dorp staat bekend om Che Guervarra, hier is hij vermoord en uiteindelijk begraven. Voor ons was het een bekend gezicht maar wie dit nu precies was en de connectie met Bolivia daarvoor moesten we toch even de Footprint op na slaan! Een interessante en indrukwekkende geschiedenisles!
Touristvriendelijk was het geheel niet, we moesten slapen is het meest ranzige hostel (incl bedvlooien en schimmel) en een kop koffie was er in het hele Vallegrande niet te krijgen! Jammer, ze doen hun best maar weten gewoon niet hoe ze touristen moeten trekken.
Ons terugreis naar Sucre was erg spannend en vermoeiend! We hebben 7 uur lang op een hete moter voor in de bus gezeten. KU**** de uren kropen voorbij en de adrenaline gierde door het lichaam. Je wilt neit weten (maar interessant is het wel) hoe de buschauffeur de 15 uur durende rit op onverharde weg doorkomt. Kilo´s cocabladeren gaan erdoorheen en elk kwartier houden ze een één of ander vaag ritueel voor een behouden vaart.
Ondertussen zijn we weer druk bij Nañta aan de slag. We zijn bijna klaar met de boekenlijst (soort bib) en we zijn computerlessen aan het geven. OOk de tandartsbezoeken en het CIOS (gezondheidsproject) gaat door. Het motiveren is vooral belangrijk. Ons creative ei kunnen we kwijt met armbandjes maken en artesania.
Lieve lieve luitjes in Nederland, beetje afgezaagd maar natuurlijk missen we jullie en missen we nu al de pepernoten en speculaas. Maar het is nog niet genoeg om terug te komen!
Foto´s volgen, deze comp heeft er vandaag geen zin in ( en wij ook niet meer!)
*****Knuffels van ons******
Sensaties:
* Bij ¨het feest van de doden¨gaat iedereen masaal naar het kerkhof om daar lievelingseten en bloemen te geven aan de overleden
* Het grootste biljet dat hier uit de muur is ... 10 Euro!
*Ook de Lonely Planet heeft het wel eens mis.. bijv dorpjes die ondertussen uitgestorven blijken te zijn!
*Gestenigd worden door een boze plattelander die ons kwalijk neemt dat we ons afspraak willen nakomen ( nou jaaa)
*De dochter van je vroegere huisarts tegenkomen!
* Pakketjes opgestuurd krijgen (superbedankt!), zelf ophalen en toch moeten betalen!!! (t´is maar 25 cent hoor)
* Frietjes in jus.... gadverdamme
* Een schattige maar pitbull trekjes vertonende parkiet (Lisa had Grietjes nog gewaarschuwd maar het was te laat...)
-
09 November 2007 - 07:55
Lydia:
Wauw, vet gaaf!! :-D Ben benieuwd naar de foto's! -
09 November 2007 - 08:20
Marianne:
FOTO'S! FOTO'S!!!!!
;-) -
09 November 2007 - 08:39
Suzanne :
Spannend allemaal! Ben blij dat jullie je zo goed vermaken en grenzen aan het verleggen zijn ;) En geweldig dat jullie de mensen en kinderen daar zo'n goede steun bieden!
Veel liefs,
Suzanne
-
09 November 2007 - 09:10
Margot Boomsma:
Lieve Lisa en Grietsje,
Is het wel handig om de biologische processen in jullie lichaam zo te analyseren: adrenaline-stijging en een superkoolhydraat ontbijt nodig hebbende!
Volgens mij hebben jullie veel lol samen.
Ik kom t.z.t. jullie kuitspieren bewonderen.
Het ga jullie goed de komende tijd,hartelijke groeten van een van een lekker kopje koffie met een ontbijtkoekplak genietende ex-buurvrouw,
Margot -
09 November 2007 - 13:39
Marina:
Wat gaaf wat leuk en wat een avondtuur beleven jullie.
Geniet er maar super van en succes met lesgeven enz.
Ik mis jou ook Grietsje!!!
Wat had die parkietje je aangedaan??? hihihihi zie het voor me...
Groetjes en knuffs van Marina (uit het koude nederland hi... -
09 November 2007 - 16:43
Inge:
Heey chicas,
STOER MAN! Dat is nog eens wat anders dan de alpen!! haha. Was het ook echt super vochtig en warm, of valt dat wel mee in deze periode?
Nou goed om te horen hoe het met jullie gaat en dat jullie ons missen. Ik was al bang.....nee hoor!! Maar ik mis jullie ook.
Gelukkig dat het pakketje aangekomen is! Had ik eigenlijk niet verwacht. Geef maar door als jullie daar iets nodig hebben.
Nou toitoitoi, maar dat zal wel lukken!!
Dikke knuffel Inge -
09 November 2007 - 18:24
Reinier:
indrukwekkend grietzzz, t blijft geweldig om te lezen allemaal haha. zoals ik al eerder tegen je zei, t lijkt onwijs veel op india, dat maakt t ook zo vet om te lezen allemaal haha! veel plezier kus reinier -
11 November 2007 - 02:56
Tante Dicky:
Niet alleen Nederlanders lezen jullie verhalen, maar wij Canadesen ook hoor. We genieten van jullie wedervaardigheden. Heel veel liefs tante Dicky en de rest -
11 November 2007 - 11:25
Hilde:
Leuk dat jullie tijd konden maken/hadden om dit 'uitstapje' te maken! Vind het fantastisch om de verhalen te lezen. Is er nog iets van jullie over na zoveel inspanning en een beetje een merkwaardig dieet??
Dikke tut! -
13 November 2007 - 11:49
Liesbeth Hardon:
Wat heerlijk dat jullie daar zo genieten.
Door het lezen van jullie verslagen, heb ik het idee er een klein beetje bij te zijn.
Sterkte bij het werk en de vele avonturen.
Groetjes
Liesbeth
-
14 November 2007 - 22:02
Johan Mulder:
He lady s(nou echte lady s zullen jullie wel niet meer zin, als je dagen door de rimboe moet lopen :-) ) Onzettend leuk, mooi en fijn om jullie verhalen te lezen. En wij maar klagen dat we 14 uur vertraging hebben op een vlucht naar Mexico. Wij zijn in mexico ook door de jungle geweest, (maar dan een stukje comfortabeler per quad gelukkig)Ik zie uit naar de foto,s van die parkiet die grietsje gebeten heeft :-). Voelt zeker hetzelfde als een van de woestijnratjes van jou bijt, daar ben ik en de kinderen van jurrien (en haar zus) inmiddels achter gekomen. Fijn dat het jullie goed gaat, houden zo! tot mails en adiós johan en jurrien -
15 November 2007 - 20:03
Teake En Toos:
Lieve Lisa en Grietsje
Volgens mij genieten jullie heel erg van deze reis en hebben jullie er zeker geen spijt van dat jullie dit met z'n tweetjes hebben ondernomen. Tegelijk hebben jullie steun aan elkaar. Voor je ouders ook een fijn gevoel lijkt mij.
Geniet ervan.
Dikke tút!!! -
16 November 2007 - 21:04
Olaf En Ber:
Wat een mooie foto's en die waterval wauw. Nou meiden geniet lekker en hoop dat je nog wel terug komt. xxxxxxxxx -
24 November 2007 - 18:14
Sam:
Hee grietsje,
Ik kan je niet terugmailen!!! Ik krijg de mail steeds terug!!
knuffie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
